Al jarenlang wordt in het Erasmus MC gebruik gemaakt van het tentbed. Aanvankelijk werd dit bed met een licht verbaasde blik bekeken. Er was scepsis of en wanneer dit bed helpend kan zijn. Het is ook zoeken geweest in welke situaties en voor welke patiënten dit bijzondere bed geschikt zou zijn. Zoals voor alle vrijheidsbeperkende interventies geldt, is het type gevaar en de verpleegsetting bepalend of het hulpmiddel effectief kan zijn. Om de 5-puntsfixatie terug te dringen zijn we het tentbed gaan inzetten en het effect werd geëvalueerd.
Soms wordt makkelijk gedacht: ‘Baat het niet dan schaadt het niet, de patiënt ligt in elk geval niet vastgebonden’. Dat is te kort door de bocht: ook het tentbed is een VBI welke impact heeft op patiënt en naasten. Goede uitleg, herhaling hiervan en nazorg blijven belangrijk. We leerden ook dat voor een kort gesprek het doek opengeritst moet worden, omdat door het fijnmazige gaas de patiënt de omgeving wazig kan zien. Onze ervaring is dat het bed het meest geschikt is voor patiënten met verhoogd valgevaar die niet instrueerbaar zijn. Bij ernstige onrust waarbij er risico is op verwijderen van infuuslijnen, drains, en katheters volstaat het tentbed doorgaans niet, ook niet als je het combineert met de veiligheidshandschoen. Maar we blijven altijd zoeken naar een mildere vorm van VBI in plaats van de ingrijpende 5-puntsfixatie. Sommige patiënten ervaren het bed als een soort kooi en vinden het ongemakkelijk. Maar er zijn ook patiënten die het geluid van de rits associëren met de ritsen van de tent waarin ze graag kampeerden.
In elk geval zien wij dat het tentbed voor een deel van verwarde en onrustige patiënten geborgenheid en veiligheid biedt zonder toename van angst, onrust en zonder te hoeven fixeren. En dat vinden wij de moeite waard.
(Werkgroep VBI, Erasmus MC)
Benieuwd naar mogelijke oplossingen voor jouw situatie?
Neem contact met ons op voor een vrijblijvend advies. We helpen graag bij het vinden van een passende oplossing.
